Yazıda Neler Var?
Dispozofobi; yani biriktirme hastalığı; kullanılmayan eşyalar, değersiz her şeyin biriktirilmesi veya atılmaması hastalığıdır. Biriktirme hastalığında toplanan eşyalar hep bir düzensiz hal vardır. Bu hastalığı taşıyanlarda her şeyi biriktirme durumu vardır. Bu biriktirme içerisinde kağıt, gazete, mektup, eşyalar, ev gereçleri, torbalar, kıyafetler sayılabilir. Bu hastalarda aynı zamanda kişilik bozuklukları da vardır. Kendilerine karışılmasından, müdahale edilmesinden hiç hoşlanmazlar.
Neler Biriktirilir?
Dispozofobi hastaları eski dergileri, giysileri, kitapları atmaz, her şeyi biriktirir. Yıllar geçse de ödenmiş faturaları bile atmaz. İşe yaramayan evrak parçaları lazımmışçasına masasında durur. Deyim yerindeyse çevresinde adım atacak yer kalmaz. Kişinin psikolojik durumu da beraberinde bozuktur. Hep bir kaygı ve gerilim içerisindedir.
Biriktirilen her türlü eşya sayesinde yaşam alanı karmaşa haline gelir. Eşyaların biriktirilmesi de belli bir amaç ya da düzen olmadığından o tıka basalık durum, o karmaşa aşılamaz hale gelebilir. Hastalık çocukluk dönemlerinde birçok nedenlerden dolayı başlayabilir. Yaşanan ekonomik problemler, aile içi sorunlar, sevgi görmemek bunların başında gelir. Hastalığın merkezi kontrol bozukluğudur.
İnternetten de Eşya Alımları Yapılarak Biriktirme Yapılması
Bazı hastalarda yine hastalık nedeniyle internetten bile gerekli gereksiz eşyalar alınır. Hep bir gün lazım olabilir düşüncesi hakimdir. Pazarlardan gereksiz eşyaların alımı hayatlarının bir parçası haline gelir.
Biriktirme Hastalığının Belirtileri
- Gerekli -gereksiz eşya biriktirme,
- Topladığı eşya asla atmadan biriktirme,
- Birinin topladığı eşyalara müdahale etmesi halinde öfkelenme,
- Sosyal hayatında kişilik bozuklukları sergileme,
Biriktirme hastalığının tedavisine gelince, öncelikle hastalık hem kendisini hem de etrafındakileri artık ciddi ölçüde etkilemeye başlamışsa tedavi zamanının bir an evvel başlamış olması gereklidir. Biriktirme hastalığı yaşayanlarda kendi istekleri tedavi olma durumu asla yaşanmaz. Üstelik bu hastalarda depresyon ilaçları da yeterli olmaz. Terapiler gereklidir. Hasta kendindeki problemi kabul etmiş olarak tedavi yoluna girmelidir. Tedavinin asıl amacı istifleme davranışının altında yatan nedeni bulmaktır. Nedenin bulunması ile birlikte bu sebep ortadan kaldırılmaya ve hasta bu konuda güçlendirilmeye çalışılır. Yaşanan bu süreçte hastadan kendi kendine bu istiflendiği şeylerden kurtulması sağlanır.
Biriktirme hastalığı (Dispozofobi) sorunu yaşayanlarda en doğru yapılacak şey bir psikolojik destek almaktır. Bu destek sayesinde hastanın takıntıları ile yüzleşmesi sağlanır, hastalığının farkındalığında olunması ve en önemlisi nasıl baş edileceğini öğrenme üzerine yoğunlaşır. Bu takıntılı durumdan kurtulan hasta artık çok daha sağlıklı ve yaşamında çok daha yüksek standartlarda olma halini önce kendine sonra çevresindekilere hissettirir.