1. Ana Sayfa
  2. Çocuk Gelişimi

Karşıt Olma-Karşı Gelme Bozukluğu Tedavisi

Karşıt Olma-Karşı Gelme Bozukluğu Tedavisi
0

Yazıda Neler Var?

Karşıt Olma-Karşı Gelme Bozukluğu Tedavisi ve Sonuçları

Karşıt olma-karşı gelme bozukluğu tedavisi için bağlayıcı aile modeli ile çocuğa karşı yönelik uygulanan bir terapi yöntemidir. Davranım bozukluğuna yönelik ilginç ve sıklıkla etkili olan bir tedavi stratejisi bağlayıcı aile modelidir. Genel olarak toplumda anti-sosyal, saldırgan gençlere iyileştirici değil, cezalandırıcı bir tutum alma eğilimi egemendir. Dolayısıyla önemli olan ceza ve çocuğa bir ders vermektir. Oysa bu tip bir yaklaşım davranışları düzeltmekten çok yoğunlaştırır.

Karşıt olma-karşı gelme bozukluğu tedavisi bozuk aile örüntülerinin ve çocuğun saldırgan ve uyumsuz davranışlarını değiştirmenin bir yolunu bulmaya odaklanır. Bu aile-grup yönelimli yaklaşımda davranım bozukluğu gösteren çocukların anne babalarına ebeveynlik becerileri eğitimi de verilir. Ailenin tutarsız ve yetersiz davranışlarından dolayı çocuğun uyumsuz davranışları pekişir. Dolayısıyla karşıt olma-karşı gelme bozukluğu tedavisi uyumsuz davranışları pekiştiren, çocuğun sosyalleşmesini engelleyen davranışlar bağlamında konu ele alınır.

karşıt olma-karşı gelme bozukluğu tedavisi

Karşıt Olma-Karşı Gelme Bozukluğu Tedavisi

‘’Karşıt olma-karşı gelme bozukluğu tedavisi’’nde çocuklar anne-baba eleştirilerinden kaçmak için daha fazla negatif davranış sergiler. Bu taktik de anne babanın etkileşime isteksizliğini ve eleştiriyi artırır. Çocuk anne babanın davranışlarında artan ökeyi gözlemler ve bu saldırgan örüntüyü model alır. Anne babanın çocuğun negatif, saldırgan davranışına verdiği dikkat bu davranışı bastırmak bir yana pekiştirir. Davranım sorunlarının kaynağını bu tip etkileşimlerde arayan tedavi bütünüyle çocuk ile anne-baba arasındaki etkileşime odaklanır. Zaten kendileri çatışma içinde olan anne babanın tedavide iş birliği yapması zordur. Genellikle ayrılmış ya da boşanmış olan ve çalışan anne babaların çocuklarında daha sık görülür. Çünkü yükü ağır olan anne veya babanın daha yeterli ebeveyn rolü üzerinde alıştırma yapmak için gerekli kaynağı, zamanı, isteği yoktur.

Daha uç vakalarda koşullar çocuğun evinden alınıp koruyucu ev ya da kuruluşa yerleştirilmesini gerektirebilir. Bu gibi durumlarda anne babanın birine ya da her ikisine yönelik müdahale terapisi işe yaradığı takdirde çocuğun eve dönmesi beklenir. Ne yazık ki yeni bir çevreye sokulan çocuklar bu durumu daha ağır olarak yorumlayabilirler. Çünkü genellikle yalnızca anne-babadan değil toplumun genelinden gelen daha ağır bir reddedilme olarak yorumlarlar. Değişen çevre sıcak, nazik, kabul eden, tutarlı, sağlam bir ortam sunmadığı halde tedavi de ilerleme kaydetme zordur.

Sonuç olarak karşıt olma-karşı gelme bozukluğu tedavisi için terapiler şarttır. Bağlayıcı aile modeli yanında davranış terapi teknikleri de tedavide işe yaradığı görülmüştür. Ancak ailelere terapi tekniklerini öğretmek zor olduğundan davranış terapi yaklaşımı tedavide fazla kullanılmamaktadır. Bunun yanında aile terapisi ve ebeveyn danışmanlığı tedavide en iyi yoldur.

Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.

Yazar Hakkında

Yorum Yap